ωδή στην αισιοδοξία

Παλιά, με εκνεύριζε αφάνταστα η φράση «υπάρχουν και χειρότερα», και απαντούσα: «Πάντα θα υπάρχουν χειρότερα. Kαι τι πρέπει να γίνει δηλαδή. Να συμβιβαστώ με ότι έχω και να μην θέλω να κάνω τη ζωή μου καλύτερη;». Ακόμα το ίδιο πιστεύω είναι η αλήθεια.

Όμως υπάρχουν άνθρωποι, που δίνουν άλλη έννοια σε αυτή τη φράση. Όπως ο Νικ Βούισιτς. Γεννήθηκε στην Αυστραλία και ζει στο Λος Άντζελες. Δεν έχει χέρια και πόδια εκ γεννετής, το οποίο οφείλεται σε ένα σπάνιο φαινόμενο που λέγεται Phocomelia.

Στην ηλικία των 8 ετών έπεσε σε βαριά κατάθλιψη και στα 10 του έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, γιατί δεν έβρισκε λόγο να ζει. Τελικά δεν τα κατάφερε, και με την υποστήριξη των γονιών του και των φίλων του το ξεπέρασε. Τότε, όπως λέει και ο ίδιος, διάβασε ένα άρθρο «για κάποιον παράλυτο που είχε πετύχει σπουδαία πράγματα». Από τότε είδε τη ζωή με άλλο μάτι. «Τότε ήταν που κατάλαβα για τι με προόριζε ο Θεός. Για να δώσω έμπνευση και σε άλλους ανθρώπους».

Τώρα ο Νικ γυρνάει τον κόσμο, και μιλάει σε συγκεντρώσεις, εμπνέει όσους τον ακούν, δείχνοντάς τους μια άλλη οπτική για τη ζωή:

«Εγώ ΕΙΜΑΙ τα χειρότερα. Αυτό δεν με εμποδίζει να κάνω τη ζωή μου καλύτερη όμως. Δεν είναι θέμα του τι έχεις, αλλά πως το χρησιμοποιείς».